Gruzińska Droga Wojenna stanowi główną i tak na prawdę jedyną przeprawę przez Wielki Kaukaz. Ciągną nią TIR-y, turyści pokonują jeepami, a miejscowi… czym się da.
Droga biegnie w górę rzeki Aragwi, z której Tbilisi czerpie wodę do picia i energię elektryczną. Przebiega przez Mtskhetę – starożytną stolicę królestwa Kartli-Iberii, położoną u ujścia Aragwi do Mtkwari (Kury), pod XVII-wieczną twierdzą Ananuri, przez najważniejszy z gruzińskich ośrodków narciarskich – Gudauri, koło pomnika przyjaźni gruzińsko-rosyjskiej wzniesionego na krawędzi urwiska w 1983 roku, Dżwris Ugheltechili (Przełęcz Krzyżową), Stepantsmindę (miasteczko zwane potocznie Kazbegi) i granicę z Rosją w kanionie Dariali o tysiącmetrowych ścianach. Najwyższy punkt przez jaki przechodzi trakt jest niewiele niższy od naszych Rysów; przełęcz Dżwris ma 2379 m.
Największa atrakcja znajduje się nad Stepantsmindą, u stóp Kazbeku (Mkinvartsveri, 5033 m) – efektownego, pokrytego czapą wiecznych śniegów pięciotysięcznika. Na halnym kopcu Gergeti (2180 m) wznosi się średniowieczny monastyr z XIV-wieczną cerkwią Tsminda Sameba (Trójcy Świętej) i dzwonnicą dostawioną sto lat później. Ten bodaj najczęściej wykorzystywany motyw z Gruzji, trafia na okładki setek albumów i przewodników. W niewielkim, współczesnym budynku klasztornym mieszka 10 mnichów. Aż wierzyć się nie chce, że zimą są całkowicie odcięci od świata. Przecież Kazbegi leży zaledwie 6 km stąd i tylko 430 m niżej. Mimo to, ze zgromadzonymi zapasami mnisi muszą czekać aż zejdą śniegi. Latem, 28 sierpnia, wokół cerkwi na Gergeti gromadzą się tłumy. Odbywa się Gergetoba – tradycyjne poświęcenie trzód z barwną procesją, w której zwierzęta i pasterze okrążają trzykrotnie świątynię. Korzenie tego obyczaju sięgają czasów przedchrześcijańskich (Gruzja jako jedna z pierwszych przyjęła nową wiarę w 317 roku).
Droga liczy 208 km i biegnie z Tbilisi do Rosji, do Władykaukazu – stolicy Północnej Osetii. Przejazdu przez granicę strzeże wojsko. Oprócz kontroli dokumentów pobierana jest opłata 50 lari (ok. 100 zł); to jedyny płatny przejazd na gruzińskich drogach.
Szlak, którym biegnie Droga Wojenna znany jest od starożytności. Poszerzyli go Rosjanie pod koniec XIX wieku, kolejnej modernizacji dokonano za sowieckich czasów. Blokada szlaku przez Rosjan w 2006 roku spowodowała kryzysową sytuację w gruzińskiej gospodarce. Stanął tranzyt towarów przez Kaukaz. Sytuacja zachwiała również interesami Armenii i Azerbejdżanu. Właśnie tędy, pod pretekstem obrony osetyńskiej mniejszości wkroczyły do Gruzji rosyjskie wojska. Droga znalazła się wówczas na wschodniej flance obszaru objętego działaniami wojennymi, których eskalacja nastąpiła w sierpniu 2008 roku.
Paweł Wroński 
0 komentarzy dotyczących “Gruzja – Sakartwelos Samchedro Gza”