Jednym ze znaków kultu jakim cieszy się w Padwie św. Antoni, są ciasteczka nazywane Dolce del Santo.
Przygotowują je wszystkie miejscowe cukiernie, a znaleźć je można nawet na straganach otaczających bazylikę pod wezwaniem tego otoczonego szerokim kultem świętego. Patrona utraconych dóbr duchowych i ziemskich oraz ludzi zagubionych. Portugalczyk z pochodzenia, dokonał w Padwie swego żywota. Dzień 13 czerwca, w którym zmarł w 1231 roku obchodzony jest uroczyście w całych Włoszech, a zwłaszcza w mieście, w którym spoczywają doczesne Anielskiego Doktora (doctor angelius), jakim ogłosił go papież Pius XII. A że wydarzyło się to we wtorek, utarł się także obyczaj celebrowania 13 kolejnych wtorków. Ciasteczka św. Antoniego, określanego w Padwie przydomkiem Santo, nawiązują do jałmużny jakiej wzorem bogobojnego męża, udzielano ubogim. Zwyczaj ten rozpowszechnił się szczególnie pod koniec XIX wieku za sprawą don Antonio Locatelliego i podsycany jest po dziś dzień przez franciszkanów. Na dzień św. Antoniego piecze się w związku z tym Panini di Sant’Antonio – wypełnione marmoladą słodkie bułeczki, którym nadaje się kształt warkocza. Dolce del Santo mają codzienny charakter. Służą też jako słodka pamiątka z miasta św. Antoniego. Posypane cukrem pudrem, wypełnia morelowy dżemem z dodatkiem kandyzowanej skórki pomarańczowej. Bogate w smaku, delikatne i miękkie, rozpływają się wprost w ustach. Na opakowaniach z cukierni padewskich widnieje jeszcze słówko vero – prawdziwe. Dla podkreślenia oryginalności receptury.
INFO
Więcej o smakach Padwy oraz historii miejscowej kuchni w artykule „Padova, una storia di gusto” na stronach: www.padovanet.it
Tekst publikowany w portalu www.smakizycia.pl
Paweł Wroński 
0 komentarzy dotyczących “Włochy / Wenecja Euganejska, Padwa – Dolce del Santo”