Przez stulecia na najwyższy szczyt Tatr typowano Łomnicę, Lodowy albo Wysoką. Ba, byli tacy, którzy sądzili, że królem wśród strzelistych turni jest Krywań.
Duży rozrzut wyników uzyskiwanych ciśnieniowymi metodami pomiarów, powodował zmiany na liście rankingowej. Gerlach, dziś niekwestionowany szczyt Tatr, a zarazem całego łańcucha Karpat, ukryty w centralnej części pasma, z głównym wierzchołkiem w bocznej grani, w ogóle nie był brany pod uwagę. Dopiero pomiary prowadzone w latach 1837–1838 przez leśniczego Ludwika Greinera zmieniły sytuację, choć nie od razu, gdyż Greiner opublikował swoje wyniki w 1839 roku w mało poczytnym czasopiśmie, a metoda triangulacyjna jaką się posłużył, dopiero zdobywała sobie uznanie. Przez bez mała 30 lat pokutowało więc jeszcze przekonanie, że Gerlach zajmuje dalszą, czwartą nawet – po Łomnicy, Lodowym i Wysokiej – pozycję. W takiej kolejności koronę Tatr przedstawiały nawet poważne encyklopedyczne wydawnictwa.
Poniżej są zestawione najwyższe szczyty Tatr zgodnie z wynikami dokładnych współczesnych pomiarów. Tylko te, które przekraczają 2500 m wysokości. Wszystkie zgrupowane są w Tatrach Wysokich, ale żaden nie leży po polskiej stronie. Jest ich 17, z największym skupiskiem w masywie Gerlachu, obejmującym aż 4 wybitne wierzchołki (oznaczone w zestawieniu gwiazdką).
- Gerlach / Gerlachovský štít (2655 m) *
- Łomnica / Lomnický štít (2634 m)
- Lodowy Szczyt / Ľadový štít (2630 m)
- Durny Szczyt / Pyšný štít (2623 m)
- Zadni Gerlach / Zadný Gerlach (2616 m) *
- Kopa Lodowa / Malý Ľadový štít, Ľadová kopa (2611 m)
- Lawinowy Szczyt / Lavínový štít (2606 m) *
- Mały Gerlach / Kotlový štít (2601 m) *
- Mały Durny Szczyt / Malý Pyšný štít (2592 m)
- Wysoka / Vysoká (2565 m)
- Kieżmarski Szczyt / Kežmarský štít (2556 m)
- Kończysta / Končistá (2540 m)
- Baranie Rogi / Baranie rohy (2536 m)
- Smoczy Szczyt / Dračí štít (2523 m)
- Ciężki Szczyt / Ťažký štít (2520 m)
- Mały Kieżmarski / Malý Kežmarský štít (2513 m)
- Rysy (środkowy z trzech wierzchołków; 2503 m)
Do ciekawostek należy zaliczyć fakt, że w latach 1949-1959 najwyższy tatrzański szczyt nazywano Szczytem Stalina / Stalinov štít. Pod tym względem, król Tatr podzielił losy Musały (Мусала; 2925 m) najwyższego szczytu Riły i całych Bałkanów, czy piętrzącego się na terenie Tadżykistanu, najwyższego szczytu Pamiru, jakim jest Szczyt Ismaila Samaniego (Қуллаи Исмоили Сомонӣ; 7495 m).
Paweł Wroński 
0 komentarzy dotyczących “Najwyższe szczyty Tatr”