Piwo jasne z ciemnym w jednym kuflu to rzezane czyli rżnięte, nazywane potocznie rzezakiem. Na sklepowych półkach są natomiast Rzezaki butelkowane. Jaka jest między nimi różnica? O sukcesie pierwszego decyduje kunszt barmana, drugiego – technologia.
Żeby wyszło řezané pivo, barman musi nalać je tak, żeby jasny i ciemny chmielowy napój pozostały niezmieszane.
Promieniując na kraje sąsiednie, obyczaj trafił także do Polski i rozpowszechnił się, zwłaszcza na południu. Ślązacy nawet po swojemu nazywają mieszankę – szeker. W innych krajach kręgu piwnej kultury, też zetkniemy się z rzezaniem piwa. Na przykład Brytyjczycy piją black and tan, a Niemcy Geschnittenes Bier (Schnitt) – piwną mieszankę, jak określają powstały napój puryści – Biermischgetränk (halb dunkles, halb helles Bier). Żeby sztuka się udała, najpierw leje się piwo jasne, potem dopiero ciemne. Może to trochę potrwać, nawet kilkanaście minut. A czy dobrze zostało zrobione, poznamy po tym, że nalane piwo długo pozostanie niezmieszane.
Dostępne na rynku Řezáki, to polotmavý ležák – jak mówią Czesi, czyli półciemny lager. Podczas produkcji miesza się piwo jasne i ciemne, w odpowiednich proporcjach, w określonym czasie. Powstaje trunek o ciemno bursztynowej barwie z czerwonawym odcieniem. O ciekawym smaku, łączącym słodycz ciemnego z goryczą jasnego piwa. Barmański kunszt i rytuał napełniania pokala, szklanicy lub kufla, gubią się jednak bezpowrotnie.
Paweł Wroński 
0 komentarzy dotyczących “Pivo řezané, czyli řezák vs Řezák”