Łucznica – dwór rzemiosł różnych

W odrestaurowanym dworze szlacheckim w Łucznicy koło Pilawy gospodaruje stowarzyszenie promujące rzemiosło i rękodzielnictwo.

Gospodarze zapraszają na warsztaty artystycznego i rzemieślniczego kunsztu z różnych dziedzin, czyli na spotkanie „z kulturą stosowaną – dla przyjemności”.

Znakiem rozpoznawczym jest wikliniarstwo (stowarzyszenie korzysta z własnej wikliny), ale w ofercie są także kursy batiku, ceramiki, tkactwa, tworzenia witraży, meblarstwa, ciesielstwa, sitodruku czy wyrobu miedzianej biżuterii. Ciekawostką jest projekt dotyczący konstrukcji ludowych instrumentów muzycznych. Tego typu warsztaty trwają pięć dni lub dłużej, a ich cena obejmuje również zakwaterowanie i wyżywienie. Gospodarze są jednak otwarci na różne opcje. Można więc jedynie uczestniczyć w warsztatach, mieszkając gdzie indziej, albo korzystać tylko z kwater i wyżywienia, aby po prostu wypocząć w malowniczej okolicy.

Akademia Łucznica (kwiecień 2017), fot. Paweł Wroński

Tkalnia w Łucznicy, fot. Paweł Wroński

Wikliniarstwo, no proszę – jakie wciągające zajęcie, fot. Paweł Wronski

Akademia Łucznica (kwiecień 2017), fot. Paweł Wroński

Dwór otoczony jest parkiem z pomnikowym okazami kilkusetletnich drzew, a wokół zespołu dworsko-parkowego szumią lasy Mazowieckiego Parku Krajobrazowego. Można więc wyruszać na dłuższe nawet eskapady pieszo lub rowerem.

Dwór w Łucznicy wystawili w połowie XIX wieku Potoccy. W 1934 roku Jakub Ksawery Aleksander hrabia Potocki, ostatni właściciel Łucznicy, „…nie mając potomstwa, rodziców ani innych wstępnych…”, przekazał rodowe dobra fundacji, która miała rozporządzać majątkiem dla dobra publicznego. Po II wojnie światowej dwór upaństwowiono, a w latach 80. wpisano nawet do rejestru zabytków. Popadłby jednak w ruinę, gdyby nie zainteresowało się nim grono ludzi żądnych upowszechniania kultury.