Ezan nie jest modlitwą muezzina. To śpiewne wezwanie wiernych na modlitwę, które płynie z minaretów meczetów i medres 5 razy dziennie.
Zawsze o tych samych porach, a więc w różnych krajach o różnych, ściśle określonych jednak godzinach. Punktem odniesienia jest Mekka. W dobie nawrotu do podstawowych wartości islamu, jest to zaśpiew autentyczny. Nagrania nie wchodzą w grę, bo w Koranie powiedziane jest wyraźnie, że ezan musi być śpiewany „ludzkim głosem”, a nagrany śpiew muezzina budzi poważne wątpliwości czy spełnia wymogi koranicznej definicji.
W efekcie, gdy czekałem aż odezwie się muezzin z restaurowanego właśnie meczetu nieopodal słynnego stambulskiego targu przyprawowego (inaczej zwanego egipskim), dobiegł mnie najpierw odległy zaśpiew, zapewne z Meczetu Sulejmana, który góruje nad całą tą okolicą. Przez uliczny szum przebijały się także głosy kapłanów z innych świątyń. Minarety pną się ku niebu w wielu miejscach wielomilionowej metropolii znad Bosforu.
Wzywając do modlitwy, muezzin przypomina zawsze, że Allach jest Bogiem, a Mahomet ostatnim z jego proroków. Muzułmanie uznają bowiem proroków starotestamentowych, jak również Jezusa, za poprzedników Mahometa, głoszących od stuleci chwałę Jedynego Boga – Allacha.
Ezan w Turcji rozbrzmiewa znowu po staroarabsku (do śpiewania po turecku kapłani byli zobowiązani w latach 1932-1950). Język jest dla większości Turków niezrozumiały, a tekst jest poetycki i motywujący zarazem. Ba, w porannym ezanie padają nawet słowa, że modlitwa jest lepsza niż spanie. Określenie ezan oznacza wezwanie. Zwyczajowo, ezan śpiewa się, więc muezzin powinien mieć dobry słuch i głos. Jak głosi tradycja, Mahomet podkreślał, że wzywający na modły musi być utalentowanym śpiewakiem.
Allahu ekber, Allahu ekber
Eşhedü enlâ ilahe illallah
Eşhedü enne Muhammeden Rasulullah
Hayye ‘âlâ-s salâh
Hayye ‘ale-l felâh
Es-salâtü hayrun minen-nevm
Ostatnie słowa: „Modlitwa jest lepsza niż spanie” śpiewa się tylko w ezanie porannym, zwanym fajr.
W zależności od pory dnia ezan nosi inną nazwę, a głos muezzina jest odpowiednio modulowany, i tak – poczynając od 5-6 rano do zapadnięcia ciemności – ezany określane są jako: fajr, dhuhr, asr, maghrib i isha.
Jak z tego zestawienia wynika, pod Nowym Meczetem, o 13 z minutami nagrałem asr, w którym modulacja głosu nosi nazwę uşşak, co oznacza ryby i symbolizuje wodę. Głos muezzina musi więc pobrzmiewać głęboką miłością i tchnąć mistycyzmem.
Allah i Allach (obie formy są w języku polskim poprawne) – słowo pochodzi od arabskiego określenia al-ilah, oznaczającego Jedynego Boga.
Paweł Wroński 
0 komentarzy dotyczących “Ezan – muezzin wzywa 5 razy”