Zapewne nigdy byśmy tam nie zajrzeli, gdyby nie poszukiwanie przy Brackiej Galerii 18A. Skojarzenie z numerem domu było trafne, tyle, że nie o tę, ale o sąsiednią kamienicę chodziło.
Zgodnie jednak ze starym porzekadłem „nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło”. Uprzejmy mieszkaniec spod numeru 18. otworzył nam chronioną domofonem bramę, a co więcej, z nieukrywaną dumą pokazał odtworzoną właśnie z pietyzmem frontową klatkę schodową. Naprawdę piękną!
Kamienica przy Brackiej 18. została wzniesiona według projektu Edwarda Lilpopa w 1885 roku. Nazywa się ją Kamienicą Kiersnowskich albo Kamienicą Zofii Kiersnowskiej, choć rzadko kto cokolwiek wie o tej mieszczańskiej rodzinie. W 1900 roku architekt Teofil Wiśniewski zmienił wygląd kamienicy, nadbudowując jedną kondygnację. Wtedy też zwieńczono ozdobnym hełmem frontową fasadę (www.warszawa.wikia.com).
Eklektyczna kamienica nawiązuje formą do epoki baroku, zaś w jej bogatej dekoracji czuć także – świeży w owym czasie – powiew secesji. Od 1910 do 1915 roku oraz w okresie międzywojennym w budynku działały prywatne gimnazja. Stosunkowo mało zniszczoną w czasie powstania warszawskiego kamienicę, pieczołowicie się teraz restauruje. Choć nie odtworzono zniszczonego podczas wojny dekoracyjnego hełmu, budowla ma reprezentacyjny charakter, a oferty sprzedaży mieszkań pod tym adresem, kierowane są do koneserów architektury i historii oraz ludzi ceniących sobie lokalizację w ścisłym centrum stolicy, a jeszcze bardziej prestiżowy adres.
Kamienica pod numerem 18 cieszy się znakomitym sąsiedztwem. Numer 20. nosi bowiem efektowny narożny dom wzniesiony kilka dekad wcześniej według projektu cenionego w XIX wieku architekta warszawskiego, Henryka Marconiego (w jej podwórzu kryje się Pałac Brzozowskich – teraz remontowany z Galerią 18A, na miejscu popularnej warszawskiej imprezowni, klubu Huśtawka). Vis a vis wznosi się legendarny przedwojenny Dom Towarowy Braci Jabłkowskich, obok przebudowywany właśnie dawny CDT (później Smyk).
