W południowo wschodniej części Mazowsza, w Goźlinie Mariańskim Porzeczu wznosi się drewniana, XVIII-wieczna świątynia z rzadką, bo dwuwieżową fasadą. Cenny zabytek architektury jest świadkiem dziejów zgromadzenia zakonnego marianów.
Marianie to jedyne zgromadzenie zakonne założone w Polsce, a do tego przez Polaka, urodzonego w Podegrodziu na Sądecczyźnie Stanisława Papczyńskiego, początkowo członka zakonu pijarów. Papczyński uzyskał papieską dyspensę i opuścił szeregi pijarskiego zgromadzenia w 1670 roku. Wtedy też dokonał tak zwanego Oblatio, czyli aktu ofiarowania siebie Bogu. Efektem jego dalszych działań była akceptacja założonej przezeń, nowej wspólnoty zakonnej przez Sejm Rzeczypospolitej w 1677 roku, a co najważniejsze przez papieża Innocentego XII w 1699. Założyciel trafił do grona świętych kościoła katolickiego, a jego wspólnota istnieje i działa po dziś dzień, zajmując się zarówno duszpasterstwem, jak akcjami misyjnymi, czy pracą naukową.

Goźlin Mariańskie Porzecze to trzecie miejsce, obok Góry Kalwarii, zwanej w XVII wieku Nową Jerozolimą i Puszczy Mariańskiej zwanej wcześniej Korabiewską, w którym marianie rozpoczęli działalność.
Kościół i klasztor wraz z uposażeniem ufundował w Goźlinie właściciel miejscowych dóbr, Jan Lasocki, cześnik łukowski w 1699 roku. Obecna świątynia pochodzi jednak z 1776, gdyż wcześniejsze budowle strawił pożar.

Kościół w Mariańskim Porzeczu należy do rzadkich, a jednocześnie efektownych drewnianych realizacji architektonicznych, gdyż jego fasadę flankują dwie wieże. Wnętrza zdobi bogata barokowa polichromia. Na stropie znajduje się 10-ramienna gwiazda, przedstawiająca cnoty Matki Boskiej – patronki zgromadzenia, a zarazem świątyni.

Matka Boska: „Najczystsza, Najroztropniejsza, Najpokorniejsza, Najwierniejsza, Najpobożniejsza, Najposłuszniejsza, Najuboższa, Najcierpliwsza, Najmiłosierniejsza, Najboleśniejsza”. Te cechy, wyrażone przymiotnikowo nazywa się 10 cnotami ewangelicznymi NMP i recytuje w formie koronki, przeplatając słowami: „Święta Maryjo, Matko Boża”.

Goźlin otaczają pełne grzybów lasy należące do Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.
Obok Kampinoskiego Parku Narodowego na terenie województwa mazowieckiego znajduje się 184 rezerwatów przyrody, 76 obszarów Natura 2000, kilka parków krajobrazowych oraz 30 obszarów chronionego krajobrazu. Obszary cenne przyrodniczo zajmują łącznie 30% powierzchni województwa, a największym z nich jest Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu zlokalizowany na terenie ponad 50 gmin, w tym również w granicach m. st. Warszawy. Jego powierzchnia przekracza 148 tys. ha.
W scenerii goźlińskiej świątyni kręcono zdjęcia do filmów, m.in.: „Nadzieja”, „Zemsta”, „Boża podszewka”.
Zakon i jego dzieje: www.marianie.pl
Więcej o sanktuarium Matki Boskiej Bolesnej w Goźlinie Mariańskim Porzeczu, na stronach goźlińskiej parafii: www.marianskieporzecze.marianie.pl
Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu: www.gdos.gov.pl
Pingback: Wiślanym traktem do Kazimierza… – Paweł Wroński