Z klifów Dingli i z rejonu Blue Grotto na Malcie widać niewielką samotną wysepkę z podciętym urwistymi klifami wybrzeżem. Nosi nazwę Filfla, ma zaledwie 2,5 ha powierzchni i jest najdalej na południe wysunięta w archipelagu Wysp Maltańskich.
Brzegi Filfli opadają do morza urwiskami dochodzącymi do 60 m wysokości. Rzucając się w oczy, wysepka budziła w przeszłości mistyczne emocje. Jak głosi legenda powstała, gdy aniołowie wyrwali na rozkaz Boga szmat ziemi zamieszkałej przez grzeszników w wiosce Qrendi. Tam gdzie żyli powstała wówczas rozległa depresja Il-Maqluba, a na morzu wyspa, na której nie da się zamieszkać.
W grocie, w jednym z urwistych klifów Filfli założono, w 1343 roku kaplicę. Zniszczyło ją trzęsienie ziemi w 1856 roku. Ocalał jednynie obraz Madonny, który tam przechowywano, bo przeniesiono go około 150 lat przed kataklizmem do kościoła św. Katarzyny w Żurrieq.
Wysepka oddalona o 5 km od wybrzeża Malty w Żurrieq, jest najdalej wysuniętą na południe w archipelagu Wysp Maltańskich. Niezamieszkała i niedostępna dla turystów stanowi dziś rezerwat przyrody.
Na wysepce ma ochronne stanowisko nawałnik burzowy (Hydrobates pelagicus) – niewielki ptak, spotykany w zachodniej części basenu Morza Śródziemnego i na Atlantyku. W okresie lęgowym gnieździ się na wyspach wolnych od drapieżników, np. szczurów. Nawałnik (ang. petrel), odnotowany jest w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych. W związku z tym, na terytorium UE wyznaczono 130 obszarów ochronnych, należących do sieci Natura 2000.
Filfla: www.guidememalta.com
Nawałnik burzowy: www.oldredlist.iucnredlist.org
Paweł Wroński 
Pingback: Najstarsze budowle na Malcie – Paweł Wroński