Obok skansenów, czyli muzeów budownictwa ludowego z czasów niezbyt odległych, mamy także oryginalne rekonstrukcje prehistorycznych osad, takich jak neolityczna wioska przy Muzeum Archeologicznym i Rezerwacie w Krzemionkach Opatowskich.
Wioskę tworzą 4 domy mieszkalne, które zbudowano wykorzystując wyniki archeologicznych badań prowadzonych w Dobroniu, Sicinach i Brzeziu. Osadę otacza palisada i rów obronny – na podobieństwo osad neolitycznych odkrytych np. w Stryczowicach, Bronocicach, czy w Złotej. Po zachodniej stronie osady zlokalizowano rekonstrukcję grobowca megalitycznego z Broniszowic. Kompleks daje pojęcie jak mieszkali i jak organizowali przestrzeń do życia, nasi praprzodkowie.
Zrekonstruowaną przestrzeń wzbogaca dziś stanowisko garncarza, przy którym można spróbować stworzyć własne naczynie na kole, a potem je ozdobić.
*
W 1865 roku, angielski arystokrata pasjonujący się antropologią, archeologią i biologią – 1. Baron Avebury, Sir John Lubbock, nazwał schyłkowy okres epoki kamiennej neolitem od słów neo (nowy) i lit (kamień). Nasi praprzodkowie zajmowali się już w tym czasie rolnictwem i hodowlą zwierząt, zakładali stałe osady i wytwarzali ceramikę. Ba, stworzyli potężne cywilizacje, znali koło i doskonalili technologie w wielu dziedzinach. Cywilizacyjny przełom jaki był ich dziełem, datowany na 9 tys. lat przed naszą erą, określa się mianem „rewolucji neolitycznej”.
Przyjmuje się, że na terenach dzisiejszej Polski epoka neolitu trwała od 5200 do 1900 r. p.n.e.
Muzeum archeologiczne i rezerwat w Krzemionkach Opatowskich: www.krzemionki.pl
Encyklopedia Archeologiczna: www.archeowiesci.wordpress.com
Paweł Wroński 
Pingback: Krzemionki Opatowskie na liście UNESCO – Paweł Wroński