Stolica zachwyca

„Życie to nie teatr”, Sted przy Rębkowskiej

W maju bieżącego roku, na południowej ścianie przedwojennej kamieniczki, przy Rębkowskiej 4 na Grochowie, odsłonięto literacki mural. Upamiętnia poetę i prozaika Edwarda Stachurę (1937-1979), „Steda”, jak go potocznie nazywano.

Odsłonięcie muralu odbyło się bez specjalnej pompy, jako że w czas pandemii, w okresie pierwszego lockdownu, Miejsce wybrano jednak nieprzypadkowo, gdyż artysta mieszkał nieopodal, w domu pod numerem 1. Tam też pożegnał się ze światem w lipcu 1979 roku, popełniwszy samobójstwo. Jego twórczość była ogromnie popularna, zwłaszcza wśród młodego pokolenia, w latach 70. i 80. minionego stulecia.

Ulica Rębkowska wtłoczona jest między bloki osiedla Grochów II, w rejonie ograniczonym Kobielską, Grochowską, Siennicką i Kickiego. Wytyczono ją w okresie międzywojennym. Początkowo była to drugorzędna droga gruntowa, łącząca ulice Kobielską z Grochowską. Jej nazwa wywodzi się zapewne od mazowieckiej wsi Wola Rębkowska, skąd przybyli na Grochów pierwsi mieszkańcy tej właśnie okolicy.

Sted – mural autorstwa co.x.ie na południowej ścianie kamienicy przy ul. Rębkowskiej 4, fot. Paweł Wroński

Z upodobaniem też, akompaniując sobie na gitarze, „Sted” śpiewał swoje teksty. Nie mnie, człowiekowi, któremu słoń na ucho nadepnął, oceniać jego wokal. Ale przesłaniu, po części romatycznemu, po części dekadenckiemu – przyznaję – ulegałem. To mój ulubiony (w tamtych czasach) tekst.

Autorką muralu jest przedstawicielka młodego pokolenia streetartu i tatuażystka Anna Szejdewik aka Coxie. Tak o swoim dziele napisała na Instagramie: „6 dni, to czas spędzony z pędzlem w dłoni przy ścianie na Grochowie. Lecz malowanie muralu to nie tylko praca, to stawanie się częścią życia tego miejsca, intruzem który burzy spokój dzielnicy turkotem podnośnika. Jednak mieszkańcy Grochowa to wyjątkowi ludzie, zaakceptowali moją obecność i towarzyszyli w kolejnych etapach pracy, dzięki nim poczułam, że Edward Stachura nadal tu jest, żyje w Ich pamięci i chętnie go wspominają. Mural to zwieńczenie ogromnej pracy, którą wcześniej wykonał silny i zgrany zespół TVP3 Warszawa. Dziękuję Wam za możliwość tworzenia, za Wasze wsparcie, przyjaźń i wspólny czas. Dzięki za rozmowy, nowe znajomości, książki i Waszą obecność.” O artystce można przeczytać i zapoznać się z jej portfolio w portalu: www.kostattoo.pl


Twórczości i życiu Edwarda Stachury poświęcony jest częściowo Youtube’owski kanał BezChaosowania2 Archiwum
Jest tam, między innymi, poniższy wywiad z 14 lipca 1971 roku:

Portal poświęcony artyście: www.stachuriada.pl
Mural przy ul. Rębkowskiej 4: www.ipragapoludnie.pl oraz www.pragapld.waw.pl

1 komentarz dotyczący “„Życie to nie teatr”, Sted przy Rębkowskiej

  1. Piotr Koperski

    Mała poprawka co do okresu popularności: w latach ’70 był ciągle niszowy.
    Stał się najbardziej popularny w powszechnym odbiorze już po śmierci, nawetdo lat ’90. Jego twórczość bardzo spopularyzowały piosenki z jego tekstami.

    Polubienie

Skomentuj jeśli chcesz

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.

%d blogerów lubi to: