50 lat temu podpisano Konwencję ramsarską

Ramsar Convention on Wetlands, czyli Konwencja ramsarska to potoczna nazwa układu międzynarodowego o ochronie przyrody w obszarach wodno-błotnych, podpisanego 2 lutego 1971 roku podczas konferencji w kurorcie Ramsar, w Iranie, nad Morzem Kaspijskim.

Polska jest Stroną Konwencji od 22 marca 1978 roku. Dotychczas ratyfikowało ją 171 państw, które wyznaczyły 2372 obszary wodno-błotne o międzynarodowym znaczeniu. Wśród nich jest 19 polskich obszarów.

Nazwa	Data wpisania	Powierzchnia
Rezerwat przyrody Jezioro Łuknajno	22 listopada 1977	1189 ha
Park Narodowy Ujście Warty	3 stycznia 1984	7956 ha
Rezerwat przyrody Jezioro Karaś	3 stycznia 1984	815 ha
Rezerwat przyrody Jezioro Siedmiu Wysp	3 stycznia 1984	1618 ha
Rezerwat przyrody Świdwie	3 stycznia 1984	891 ha
Biebrzański Park Narodowy	27 października 1995	59233 ha
Słowiński Park Narodowy	27 października 1995	32744 ha
Stawy Milickie w Parku Krajobrazowym Dolina Baryczy	27 października 1995	5324 ha
Narwiański Park Narodowy	29 października 2002	7350 ha
Poleski Park Narodowy	29 października 2002	9762 ha
Wigierski Park Narodowy	29 października 2002	15085 ha
Rezerwat przyrody Jezioro Drużno	29 października 2002	3068 ha
Subalpejskie torfowiska w Karkonoskim Parku Narodowym	29 października 2002	40 ha
Torfowiska Doliny Izery	10 stycznia 2018	529,4 ha
Stawy Przemkowskie	10 stycznia 2018	4605,4 ha
Ujście Wisły	10 stycznia 2018	1748,1 ha
Rezerwat przyrody Bór na Czerwonem	9 maja 2018	114,7 ha
Polodowcowe Stawy Tatrzańskiego Parku Narodowego	9 maja 2018	571,1 ha
Torfowiska Tatrzańskiego Parku Narodowego	9 maja 2018	741 ha

Zgodnie z Konwencją obszarami wodno-błotnymi są „tereny bagien, błot i torfowisk lub zbiorniki wodne, tak naturalne jak i sztuczne, stałe i okresowe, o wodach stojących lub płynących, słodkich, słonawych lub słonych, łącznie z wodami morskimi, których głębokość podczas odpływu nie przekracza sześciu metrów”.