Powój polny – kwiat wielce odporny

Białe lub lekko zaróżowione kwiaty powoju polnego (Convolvulus arvensis) to częsty widok na miejskich trawnikach. Zdawałoby się, że to delikatna roślinka. A tu okazuje się, że to survivalowiec najwyższej klasy.

Wystarczy mu bowiem kawałek kłącza lub korzenia by się dalej rozwijać. Korzeniami zaś potrafi sięgnąć aż 9 m w głąb ziemi. Zmogłaby go temperatura, ale dopiero poniżej -6 st. C, a trudno sobie wyobrazić takie mrozy, szczególnie w naszym klimacie. Nasiona powoju mają wyjątkowo długą żywotność gdyż zdolność do kiełkowania zachowują nawet przez 20 lat. Poza tym świetnie znoszą długi pobyt w przewodzie pokarmowym ptaków, przez które są przenoszone na duże odległości.

Powój podczas wzrostu i rozwoju pobiera z gleby duże ilości wody i składników odżywczych, dlatego stanowi silną konkurencję dla roślin uprawnych. Jeśli nic mu nie zasłania światła płoży się, zasłaniając światło innym gatunkom, ale w sąsiedztwie roślin wysokich natychmiast oplata je i owijając się wokół nich podąża wytrwale i co najważniejsze skutecznie, ku słońcu. Na częściach naziemnych rośliny rozwijają się wirusy, odpowiadające za występowanie chorób na pomidorach, ziemniakach i tytoniu. W swoich tkankach powój zawiera także toksyczny sok mleczny, który jest szczególnie niebezpieczny dla niektórych zwierząt hodowlanych (głównie koni, dla których spożycie ok. 26 kg. ziela powoju, może zakończyć się śmiercią). Na działanie toksyn, odporne są jedynie owce, kozy i ptaki.

Oto powody, dla których ta malownicza roślinka jest uważana za niezwykle groźny i bardzo trudny do zwalczenia chwast.