FFB – Gruzja (Sakartwelo)

Gruzja Jest krajem Środkowego Wschodu. Rozciąga się równoleżnikowo, sięgając na zachodzie Morza Czarnego. Granice wschodnie przebiegają obniżeniem jakim mury Kaukazu opadają ku Morzu Kaspijskiemu. Północne granice wyznaczają pasma Wielkiego Kaukazu (najwyższy jest wschodni wierzchołek Szchary, 5068 m), południowe – Małego Kaukazu (na terenie Azerbejdżanu przekracza 3 tys. m). Łączące je niemal przez środek kraju najokazalsze pośród wielu pasm Góry Suramskie (Lichskie, 2 tys. m), dzielą Gruzję na dwie części. We wschodniej leży, Tbilisi. Góry tworzą ruszt przypominający przekręcone logo hyundai.

Dzieje Gruzji liczą blisko 3.000 lat. To tu, do mitycznej Kolchidy, wyprawił się po złote runo Jazon. W 66 r. p.n.e. tutejsze ziemie przyłączył do rzymskiego imperium Pompejusz. W 317 r. prowincja Iberia Kaukaska jako druga po Armenii przyjęła chrześcijaństwo. Nowożytną Gruzję zjednoczył Dawid Budowniczy (1089-1125). Szczytowy okres rozwoju przypadł na panowanie królowej Tamary (1184-1214). Przez tak liczne stulecia, Gruzja ulegała Rzymianom, Persom, Arabom, Turkom, carskiej oraz radzieckiej Rosji. Przesiąkając obcymi wpływami obroniła jednak własną kulturę i język.

Niepodległa od 1991 r. ciąży ku Europie, choć geografie, prowadząc najczęściej granice między kontynentami  głównym grzbietem bądź północnymi podnóżami Wielkiego Kaukazu, zaliczają ją do krajów azjatyckich. Konflikty z Rosją w Abchazji i Południowej Osetii (ostatnia, tzw. pięciodniowa  wojna rozegrała się w sierpniu 2008), nie doczekały się jeszcze rozstrzygnięcia. Wspomniane terytoria należą tylko formalnie do Gruzji, a kontrolują je Rosjanie. Wprawdzie nie ma charakteru konfliktu zbrojnego, toczy się spór z Azerbejdżanem o przedzielone granicą monastyry Dawida Garedży.

Dość trafna jest analogia ze Szwajcarią, bo kraj ma bogatą kulturę, w krajobrazie dominują wysokie góry, przykłada się ogromną wagę do tradycyjnej kuchni i wyrabia świetne wina. Gruzję zamieszkuje jednak dwukrotnie mniej ludzi, a poziom życia jest bez porównania niższy.

Sąsiedzi: Rosja, Azerbejdżan, Armenia i Turcja, a przez Morze Czarne: Bułgaria i Ukraina.

Obszar:  69,7 tys. km2

Ludność: 4,5 mln.

Stolica: Tbilisi (1,5 mln mieszkańców)

Waluta: lari (1 GEL => ok. 2 PLN); lari dzieli się na 100 tetri; z bankomatów w większych miastach można wyjmować zarówno lari, jak dolary amerykańskie – „lari lub dolari” – jak żartują miejscowi

Alfabet: powstał w IV w., składa się z 33 znaków i ma kilka krojów; w użyciu jest wywodzący się z XI stulecia krój mkhedruli (rycerski). Na tablicach napisy łacińskie w angielskiej transkrypcji fonetycznej

O Gruzji w Internecie: www.tourism.gov.ge; www.georgia.travel; www.kaukaz.pl; www.gruzja.pl

Latem, zegarki przesuwamy o 2h w przód w stosunku do czasu polskiego!

Informacje o kuchni gruzińskiej, trunkach oraz przepisy:
www.georgianjournal.ge/georgian-cuisine.html
www.winetours.ge
www.georgia-sea.com/georgian-cuisine
www.gaumardzos.com

 

Współczynnik FFB *: 1/6658

---

• 1 restauracja na 6658 mieszkańców – obliczone dla Tbilisi w odniesieniu do liczby restauracji recenzowanych przez użytkowników portalu TripAdvisor

 

„Cebula potrzebuje pietruszki, a czosnek orzechów i kolendry” (zasada gruzińskiej kuchni)

„Rozkwitaj moja Gruzjo! Niech pokój panuje w kraju! A wy, przyjaciele, nauką rozsławcie swoją ojczyznę!” (z młodzieńczej poezji Stalina)

„Co dla siebie schowasz, stracisz, a co dasz innym jest twoje na zawsze.” (najczęściej cytowane ze średniowiecznego poematu „Witeź w lamparciej skórze”, przypisywanego Szocie Rustawelemu)