Swojego czasu wspominałem o śpiewaku, Józefie Sendeckim, który z równym zaangażowaniem poświęcał się występom scenicznym, co pasji malarskiej.
Z zawodu śpiewak, Sendecki dysponował miłym dla ucha tenorem. Co zaś się tyczy pasji, to uwielbiał malować. Owszem, przede wszystkim siebie w scenicznych kostiumach, ale także ludzi ze środowiska w którym funkcjonował, a czasem także otaczający go świat. Zupełnie jakby paleta i pędzel zastępowały mu aparat fotograficzny. Dziś impresja o owym otaczającym artystę świecie – cykl obrazów poświęconych gotyckim kościołom Krakowa.
Sendeckiego wyraźnie zafascynowały wnętrza, ich dekoracyjne detale i modlący się ludzie. A chociaż – sądząc po datach zamieszczanych pod autografem – powstanie obrazów dzieli wiele lat, są nadzwyczaj jednorodne stylowo. Charakteryzuje je ciasny kadr i żywa, choć raczej ciemna kolorystyka. Wydaje mi się, że chciał tym sposobem podkreślić szlachetność tematu. Ten wniosek nasunął mi się gdy porównałem ‘kościelny’ cykl krakowski z obrazami z Wileńszczyzny, zgoła odmiennymi kolorystycznie – jaśniejszymi, pełnymi słońca… ale o tym, następnym razem.
Wszystkie wykorzystane w materiale obrazy należą do prywatnej kolekcji założycieli Fundacji i Galerii „Skarbnica Sztuki”, którymi są moi przyjaciele Ewa i Paweł Boguta. Obrazy Sendeckiego, już wkrótce, będzie można oglądać w Galerii Skarbnicy Sztuki, przy Działdowskiej 8a w Warszawie. Wernisaż zaplanowany jest na 21 marca 2019.
Fundacja „Skarbnica Sztuki”
portal: www.skarbnicasztuki.com
fanpage: www.facebook.com
Biografia Józefa Sendeckiego: www.encyklopediateatru.pl
Józef Sendecki w tym blogu: https://pawelwronski.blog
Paweł Wroński 
Pingback: Tenor z pędzlem i paletą (cz. 2) – Paweł Wroński