Ozdobą płockiej katedry są odlane z brązu główne drzwi świątyni. Tyle tylko, że oryginalne, wykonane w Magdeburgu arcydzieło sztuki brązowniczej z XII wieku znajduje się w soborze Mądrości Bożej w Nowogrodzie Wielkim na Rusi, a w Płocku od przełomu 1981 i 1982 roku jest zamontowana XX-wieczna kopia.

Jak drzwi z płockiej katedry trafiły do Nowogrodu? Jest kilka naukowych hipotez służących wyjaśnieniu tej zagadki. Najprawdopodobniej w 1262 r. wojska dowodzone przez wielkiego księcia litewskiego Mendoga zrabowały drzwi w czasie walk z księciem mazowieckim Siemowitem I. Według dr. hab. Roberta Kunkela był to hojny dar arcybiskupa Magdeburga Wichmanna von Seeburg dla biskupstwa płockiego. Badacz przypuszcza jednak, że drzwi w ogóle nie pojawiły się w grodzie książąt mazowieckich. Są też zwolennicy koncepcji, że drzwi były darem książąt mazowieckich dla Republiki Nowogrodzkiej, bywającej w związkach politycznych z Koroną Polską.
Kopia Drzwi Płockich waży ponad 2 tony. W portalu katedry zainstalowano ją w listopadzie 1981 roku, a trzy miesiące później poświęcił prymas, abp Józef Glemp.

Katedra wznosi się na koronie wysokiej nadwiślańskiej skarpy. Poprowadzono tamtędy pasaż spacerowy, przy którym wznoszą się pomniki osób zasłużonych dla miasta i państwa.
Już w 1075 r. był siedzibą biskupstwa mazowieckiego, jednak dopiero za sprawą przybyłego tu w 1129 r. biskupa Aleksandra z Malonne, stał się promieniującym na inne dzielnice, dynamicznie rozwijającym ośrodkiem artystycznym związanym z kręgiem mozańskim. Już w następnym roku biskup ufundował bardzo okazałą katedrę, której budowa trwała czternaście lat. Była ona większa od ówczesnych katedr w Gnieźnie i Krakowie. (…) Godnym uzupełnieniem tej budowli stały się zamówione przez biskupa Aleksandra niezwykle kosztowne brązowe wrota, wykonane w Magdeburgu, który był obok Liege, najsłynniejszym ówcześnie ośrodkiem sztuki brązownicze/. Jakiego rzędu był to wydatek może świadczyć fakt, iż wedle niektórych hipotez Polacy nie mogli sobie nań pozwolić. Nie wytrzymały rzecz jasna one naukowej krytyki, ale mówi to wiele o wartości Drzwi Płockich. Dziś już wiemy dokładnie, że wykonane zostały one w latach 1152-1154 przez mistrza Riquina i jego ucznia Waismutha, w odlewni należącej do fabryki kościoła kierowanego przez biskupa Wichmana.
Trudno więc było odmówić sobie pamiątkowego zdjęcia na ławeczce Tadeusza Mazowieckiego 🙂

W pogodny dzień, taki jak dzień naszej wycieczki do Płocka, pasażem spacerują tłumy. Roztaczają się stamtąd widoki na dolinę królowej polskich rzek.








Jeśli Wybierzemy kierunek północny, spacerując pasażem dojdziemy do kościoła i klasztoru mariawitów – zgromadzenia założonego w Polsce, w 1906 roku. Płock jest ich główną siedzibą.


Drzwi Płockie – opis i historia: https://polonika.pl/polonik-tygodnia/pelne-tajemnic-drzwi-plockie
Historia Kościoła Starokatolickiego Mariawitów: https://mariawita.lodz.pl/historia/historia-k.html
0 komentarzy dotyczących “Drzwi Płockie i inne atrakcje nadwiślańskiej skarpy”