240 lat kościoła Trójcy Świętej w Warszawie

Surowe wnętrze kościoła ewangelicko-augsburskiego emanuje powagą i spokojem. Świątynia zaprojektowana przez jednego z najsłynniejszych architektów doby stanisławowskiej, Szymona Bogumiła Zuga, wznosi się w centrum Warszawy od 240 lat.

Jako, że jest to świątynia protestancka, a ściślej rzecz ujmując – luterańska, wnętrze nie epatuje nadmiarem ozdób. Jest jasne i przestronne. Centralna kopuła zwieńczona potężną latarnią sprawia, że we wnętrzu jest rzeczywiście dużo światła i można odetchnąć swobodnie.

Jasne, przestronne wnętrze kościoła Trójcy Świętej emanuje spokojem i powagą, fot. Paweł Wroński

Uwagę przykuwają więc ołtarz główny i symetrycznie usytuowany po przeciwnej stronie nawy prospekt organowy (nad wejściem). Świetna akustyka świątyni wykorzystywana jest podczas organizowanych tu od czasu do czasu koncertów.

Ciekawostkę stanowi fakt, że świątynia nie jest orientowana, to znaczy, że ołtarz nie jest we wschodniej części, ale w południowej. Usytuowane na przeciwko wejście skierowane jest tak jak cała główna fasada w stronę – dziś Starego Miasta, a w okresie budowy świątyni – po prostu – Warszawy. Dopatrywano się w tym symbolicznego zaproszenia do dialogu, jakie społeczność luterańska kierowała w stronę mieszczan stolicy i rezydującego na zamku króla. W latach 1767-1768 sejmowe ustawy umożliwiły bowiem budowę zboru, co w Warszawie nie było możliwe przez niemal 250 lat – od czasu wydania przez księcia mazowieckiego w 1525 roku aktu, który tego zabraniał.

Na obwodzie okrągłej nawy pojawiły się w 2021 roku plansze, z których można poznać historię świątyni. Pretekstem do tej stricte edukacyjnej wystawy stała się 240 rocznica konsekracji kościoła pw. Trójcy Świętej, która miała miejsce 30 grudnia 1781 roku.