Spiski Zamek (największe ruiny w Środkowej Europie), wzniesiono na północnym wierzchołku Drevenika (634 m). Twierdzę rozbudowywano od XII do XVIII wieku. W efekcie okolona murami rozpościera się na imponującym obszarze 41.426 m2.
Spišský hrad – siedziba spiskich żupanów (namiestników węgoerskich królów), najbardziej okazale prezentuje się z oddzielonej siodłem kolejnej kulminacji Drevenika. Nasłonecznione wapienne wychodnie na szczycie i kwitnące od wiosny do jesieni barwne kwiaty przyciągają roje motyli. Oprócz zamku można stąd objąć wzrokiem szmat spiskiej ziemi. Aż po Tatry, których łańcuch latem kryje się zazwyczaj wśród chmur. Kolejne siodełko oddziela widokową kulminację od wysuniętej na południe części masywu, tworzącej rozległy płaskowyż (w najwyższym punkcie 609 m). Poprzecinany wąwozikami kryje kilka jaskiń i grupę skał o wdzięcznej nazwie Kamenny Raj. Ze względu na niecodzienny krajobraz oraz bogatą florę i faunę, masyw Drevenika otoczono ochroną już w latach 20. XX wieku, ale w Kamennym Raju wolno się wspinać. Urwiste ściany największych skalic naszpikowane są spitami i starymi żelaznymi hakam. Drogi dorobiły się nazw, a najefektowniejsze z nich oznaczone są strzałkami nabazgranymi na skałach. U południowo wschodnich podnóży Drevenika leży Žehra. Ozdobą wsi jest kościół św. Ducha z 1275 roku, kryjący we wnętrzu bogate polichromie – najstarsze z XIII, a najmłodsze z XV wieku. Na zachodnich stokach Drevenika słychać często eksplozje, gdzyż jest tam czynny kamieniołom, a w dolinie płynącej niżej Margecianki rozsiadły się liczne osiedla cygańskie. Na północny zachód od Spiskiego Zamku tuli się do wzgórza Spišské Podhradie, a na kolejnym pagórze wyrastającym nad miasteczkiem wznoszą się mury Spišskej Kapituly – od XIII wieku biskupiej siedziby. Górują nad nią wieże gotyckiej katedry, a zachodnia brama wyprowadza na kalwaryjskie ścieżki na grzbiecie trawertynowego wzgórza Krížová hora (523 m). Ostatnią, najdalej na zachód wysuniętą osobliwością skalistego gniazda w sercu Spisza jest źródło wody, tryskającej spośród budujących wzgórze skał. Nanoszony przez nią od tysiącleci biały osad dał temu miejscu nazwę Sivá Brada. Czasy współczesne, epokę masowej turystyki i nasilonego ruchu samochodowego reprezentuje usytuowany w pobliżu motel z restauracją Spišský salaš. Zgodnie z nazwą i anturażem, w menu królują dania narodowej kuchni słowackiej – bryndzové pirohy, halušký, vyprážaný syr i polievky – zupy z rosołami i czosnkową na czele.
INFO
opis i mapa okolicy: www.spisskyhrad.sk
Paweł Wroński 
0 komentarzy dotyczących “Słowacja / Spisz – serce z kamienia”